Het zit poes, Poes niet mee!
Net een telefoontje gekregen van de assistente van de dierenarts.
Poes kan morgen niet komen, want de dierenarts is ziek.
Jeetje… ja en nu?
Poes heeft wel hulp nodig! (Vorige blog)
Eet ze nog vraagt de assistente.
Ja ze eet, dat wil zeggen ze slikt haar brokjes in zijn geheel door.
Kauwen doet ze niet.
Maar even goed, ja ze eet.
Drinken?
Ja ze drinkt.
Koorts?
Nee
Is het dik?
Nou, dat weet ik niet, slecht te zien. Ze is best pluizig en heeft een hele volle wintervacht op dit moment.
Pijn?
Ja, hoe meet ik zoiets?
“Zeg Poes, op een schaal van 1 tot 10, hoe zeer doet het?”
Ik denk het wel, ja.
Ze draait telkens haar koppie weg, als ik die kant wil aaien.
Dus ik denk dat ze wel pijn heeft.
En ze blijft zo lief, komt nog steeds aaitjes halen en spint ook 🙂
(Dat maakt het wat mij betreft nog erger!)
Ik ga even overleggen met de arts, zegt ze.
Poes mag vrijdagochtend komen.
Wordt vervolgd
Ja, je maakt wat mee als poezenoppaaser