En wat maakt het dan zo fan-tas-tisch?
Is het een momentje van bezinning?
Het zonnetje op mijn snoet?
De plek?
De mensen, de levendigheid?
Het bakkie koffie?
Het portugeese muziekje?
Is het een pakketdeal?
Hahahaha 🙂
Of vooral het feit, dat ik mezelf er zo van bewust ben?
Mij er opzettelijke in wentelen?
En moment wil absorberen?
Is het de dankbaarheid voor dit moment?
Het leven….. ?
Hoe dan ook, ik voel me fan-tas-tisch 🙂
Ik hou van het leven 🙂